Naukowcy zamienili ścieki na kruszywo

Naukowcy zamienili ścieki na kruszywo

W Zakładzie Górnictwa Skalnego została opracowana metoda wytwarzania sztucznego kruszywa lekkiego z osadów ściekowych. Kruszywo to jest uzyskiwane w wyniku niskotemperaturowej syntezy osadów ściekowych z mineralnymi odpadami komunalnymi i górniczymi. Zawarte w osadach ściekowych związki metali ciężkich zostają wbudowane w strukturę krystaliczną spieku krzemianowego, dzięki czemu stają się niewymywalne i bezpieczne dla środowiska.

Może on być wykorzystywany przez budownictwo i przemysł materiałów budowlanych. Otrzymany przez naukowców preparat zwiększa wytrzymałość mechaniczną, odporność chemiczną i mrozoodporność elementów budowlanych, nie zmieniając wyglądu ich zewnętrznych powierzchni. Jest łatwy w użyciu: można go nakładać na powierzchnię pędzlem, natryskowo lub poprzez zanurzenie.

Proces suszenia osadu ściekowego jest energochłonny i kosztowny w realizacji, ponieważ woda stanowi około 80 proc. masy osadów ściekowych. Z tego powodu całościowy bilans cieplny procesu stosowania osadów ściekowych jako paliwa jest ujemny. Dodatkowo, instalacje do spalania muszą być wyposażone w systemy dopalania spalin. W końcowej fazie procesu pozostaje znaczna ilość popiołów, które ze względu na zawartość substancji niebezpiecznych nie mogą być wykorzystane, tylko muszą być składowane na wysypiskach odpadów

Zdaniem dr Adama Mazeli z Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego, który kierował badaniami, przy obecnym stanie wiedzy najbezpieczniejszym sposobem unieszkodliwiania osadów ściekowych jest utylizacja metodami termicznymi. Dotychczas najpopularniejszą metodą termicznej utylizacji było wykonanie z osadów ściekowych paliwa i jego spalanie z odzyskiem ciepła.

Metoda IMBiGS otrzymywania kruszywa lekkiego z osadów ściekowych jest nowatorskim rozwiązaniem w skali światowej. W dostępnych źródłach brak jest wiarygodnych danych, dotyczących stosowania wyłącznie odpadów, jako surowców wyjściowych do wytwarzania bezpiecznych kruszyw lekkich. Metoda oparta jest na reakcji składników w fazie stałej, a więc stabilizacja składników szkodliwych (związków metali ciężkich) zachodzi na poziomie cząsteczkowym.

(mm)