Postępujące zasolenie gleby ogranicza zasoby naturalne

Postępujące zasolenie gleby ogranicza zasoby naturalne

Wiele osób coraz dobitniej zdaje sobie sprawę z wagi problemu, jakim jest nadmierne zasolenie gleby. Zjawisko to przyczynia się do ograniczenia ilości zasobów naturalnych, niezbędnych do podtrzymania życia. Pod koniec ubiegłego miesiąca, w kalifornijskim Riverside, na Międzynarodowym Forum Zasolenia, zebrali się naukowcy i osoby odpowiedzialne za gospodarowanie zasobami wodnymi, by znaleźć rozwiązanie tego narastającego problemu.

Jeżeli sprawdzą się prognozy dotyczące trzydziestoprocentowego przyrostu populacji świata w ciągu najbliższych 20-tu lat, to zapewnienie niezbędnej ilości wody pitnej oraz pożywienia może stać się niemożliwe, ze względu na narastające zasolenie gleby i wody. W rejonach takich jak Kalifornia, gdzie przyrost ludności w ciągu najbliższych 30-tu lat może wynieść do 60%, już w chwili obecnej prowadzone są badania w kierunku opracowania nowych metod uprawy gleby i otrzymywania wody pitnej. Z pomocą przychodzą nowe technologie takie jak np. odsalanie wody morskiej, które w tym przypadku wydaje się być najlepszą opcją z ekonomicznego punktu widzenia.

Jak powiedział jeden z prelegentów - Daniel Hillel z Uniwersytetu Ben-Gurion w Izralelu, problem istniał już na początku trzeciego milenium p.n.e w południowej Mezopotamii, słynącej z doskonałych ziem uprawnych. W wyniku cofania się wód Tygru i Eufratu, powstały tam pokłady solne i osadowe ograniczające przydatność ziemi na cele uprawne. Inne rejony globu, takie jak: Egipt, Indie, Pakistan, środkowa Azja, Australia i środkowa Kalifornia także doświadczyły degradacji żyznej gleby. Hillel podkreśla, że właściwego zarządzania zasobami gruntowymi i wodnymi nie można sprowadzić do serii prostych, mechanicznych czynności. Powinno ono być wyrazem wspólnej troski o zdrowe życie lokalnych społeczności, gdyż tylko wtedy długoterminowe planowanie regionalnego zarządzania zasobami, będzie skutkowało przyszłym wzrostem dobrobytu społecznego. „Obecnie mamy wiedzę i środki, by uniknąć błędów popełnionych w przeszłości. Należy wykorzystać wszystkie możliwości, aby zrobić to, co jest teraz właściwe” powiedział Hillel.

Podaje się, że w 2002 roku, w wyniku nawadniania, a w konsekwencji odkładania się soli w glebie, poważnemu uszkodzeniu uległo 20 do 30 milionów hektarów ziem uprawnych. Każdego roku około 250-500 tysięcy hektarów gleby jest traconych z powodu narastającego zasolenia. Eduardo Blumwald z Uniwersytetu Kalifornijskiego stwierdził, iż produkcja rolnicza osiągnęła w ostatnich latach najwyższy możliwy pułap. Z tego powodu wzrost wydajności plonów na wszystkich typach gleb – także tych zasolonych – jest sprawą kluczową dla wyżywienia ludności. Alternatywą w takim przypadku mogą być genetycznie zmodyfikowane gatunki roślin, które czerpią składniki odżywcze z mocno zasolonych gleb.

Uprawa ‘soloodpornych’ roślin mogłaby w przyszłości zapewnić źródło pożywienia. Nadal jednak istnieje niebezpieczeństwo zasolenia gruntowych źródeł wody – niezbędnej do funkcjonowania wielu organizmów żywych, w tym ludzi.