Rodzaje przydomowych oczyszczalni ścieków

Schemat działania osadnika gnilnego: jednokomorowego i dwukomorowego

Podstawą technicznej klasyfikacji oczyszczalni jest sposób realizacji drugiego etapu oczyszczania – oczyszczania tlenowego. Pierwszy etap oczyszczania – oczyszczanie w procesie fermentacji beztlenowej rozwiązywane jest tylko w jeden sposób – w zbiorniku zwanym osadnikiem gnilnym, zakopywanym pod powierzchnią gruntu.

Osadniki gnilne zapewniają wyrównanie przepływu ścieków do kolejnych urządzeń instalacji. Są tak konstruowane, aby ścieki pozostawały w nich przez jakiś czas (zwykle 2 – 3 doby) i wypływały w stałym tempie, równomiernie obciążając kolejne urządzenia instalacji. Podczas pozostawania ścieków w osadniku następuje oddzielenie części stałych (separacja grawitacyjna), z których cięższe pod wpływem własnego ciężaru opadają na dno (sedymentacja), a lżejsze wypływają na powierzchnię (flotacja, dotyczy głównie tłuszczów).

Ścieki w osadniku poddawane są fermentacji beztlenowej (gnilnej), czyli zachodzi tam beztlenowy rozkład substancji znajdujących się w ściekach. Niektóre z nich są mineralizowane (powstają nieorganiczne gazy, które muszą być odprowadzone z osadnika), a inne rozkładane do prostszych substancji organicznych. Fermentacji ulega też powstały osad. Dzięki temu ścieki mogą być kierowane do dalszego etapu oczyszczania.

Fermentacja zachodzi z udziałem bakterii, które normalnie znajdują się w ściekach, niemniej w celu jej przyspieszenia stosuje się tzw. bioaktywatory. Pozwalają one na zwiększenie tempa rozkładu zanieczyszczeń, poprawienie jakości oczyszczonych ścieków i zmniejszenie intensywności wydzielania się nieprzyjemnych zapachów. Poza tym dzięki zwiększeniu liczebności bakterii gnilnych wolniej narasta warstwa osadu na dnie zbiornika, gdyż jest on w większym stopniu rozłożony.

Bioaktywator wprowadza się do osadnika gnilnego zazwyczaj raz na dwa tygodnie, przez spuszczenie w toalecie wody z preparatem.

Osadnik powinien mieć komin z pokrywą, umożliwiający wybieranie osadów oraz otwór dekompresyjny do odprowadzania gazów powstałych podczas fermentacji. Pojemność osadnika powinna być taka, by na każdego mieszkańca domu przypadało ok. pół metra sześciennego.

Niekiedy przed osadnikiem gnilnym umieszcza się separator tłuszczów, co pozwala zwiększyć efektywność procesów zachodzących w osadniku gnilnym. Osad gromadzący się w osadniku oraz kożuch na powierzchni ścieków muszą być okresowo usuwane.

Ścieki po wstępnym oczyszczeniu kierowane są do instalacji, w których są one doczyszczane w procesie fermentacji tlenowej: związki organiczne są rozkładane do dwutlenku węgla i wody, zwiększa się masa mikroorganizmów realizujących proces. Ze względu na sposób doczyszczania ścieków wyróżnia się:
• oczyszczalnie z drenażem rozsączającym: realizujące oczyszczanie tlenowe w gruncie;
• oczyszczalnie z reaktorem biologicznym: realizujące oczyszczanie tlenowe w przeznaczonym do tego zbiorniku.

Schemat studni chłonnej

Odprowadzenie oczyszczonych ścieków

Tylko gdy tlenowy etap oczyszczania ścieków odbywa się w drenażu rozsączającym, ścieki odprowadzane są w głąb ziemi bez konieczności dodatkowej interwencji. W pozostałych metodach oczyszczania tlenowego odbiornikiem może być woda powierzchniowa, drenaż lub studnia chłonna umieszczona w gruncie.

Studnię chłonną wykonuje się, gdy w pobliżu oczyszczalni nie ma wody płynącej lub stojącej, do której można odprowadzić oczyszczone ścieki. Ścieki wsiąkają w grunt przez spód studni, który wypełniony jest piaskiem oraz przez otwory w ścianach, rozlokowane na całej wysokości warstwy filtracyjnej. Minimalna średnica studni powinna wynosić 1 m, a powierzchnia wsiąkania (łącznie przez ściany i dno) – 1 m kw. na 1 mieszkańca. Studnia chłonna powinna mieć otwór inspekcyjny i komin wentylacyjny.

Czytaj więcej na ten temat:

Przydomowe oczyszczalnie ścieków. Zasady działania. Opłacalność.

Warunki budowy przydomowych oczyszczalni ścieków

Oczyszczalnie z drenażem rozsączającym

Oczyszczalnie z reaktorem biologicznym

Technologie przydomowych oczyszczalni. Dr inż. Krzysztof Chmielowski.