Badania wpływu rur z tworzyw sztucznych na jakość wody

Badania wpływu rur z tworzyw sztucznych na jakość wody

Rury z tworzyw sztucznych, które wypierają z rynku rury wykonane z innych materiałów mogą znacznie zmieniać smak i zapach wody. Pionierskie badania w tej mierze prowadzi dr Andrea Dietrich wraz ze współpracownikami Virginia Tech w USA. Pierwsze wyniki badań zostały oficjalnie zaprezentowane na 234 narodowym zjeździe Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego.

Koniec wieku XX oraz ostatnie lata ukazały potrzebę wymiany wodociągów w wielu miastach Europy i Świata, ich wiek szacowany jest często nawet na 100 lat. Problem przeciekających rur stał się szczególnie dokuczliwy w miastach, których zasoby wodne są ograniczone. W międzyczasie znacząco obniżyły się ceny rur z tworzyw sztucznych przy jednoczesnej poprawie jakości i niezawodności, która jest obecnie nieporównywalna z rurami wykonanymi z innych materiałów. Zaczęto więc na masową skalę stosować rury z polietylenu, polipropylenu, polichlorku winylu i innych, mniej znanych tworzyw. Jedną z ważnych cech tworzyw sztucznych jest ich duża odporność chemiczna co pozwala teoretycznie myśleć, że woda płynąc w takich rurach nie powinna zmieniać zapachu oraz smaku (brak reakcji chemicznych wywołujący te zmiany).

Grupa dr Dietrech wzięła do badania rury wykonane z cPVC (chlorowany PVC), HDPE (polietylen wysokiej gęstości) oraz PEX-a i PEX-b (sieciowane polietyleny –„a” – radiacyjnie, „b”- z silanami). Okazało się, że cPVC ma stosunkowo mały wpływ na jakość wody, uwalniając do niej najmniej związków chemicznych, największy miało za to HDPE, pomimo tego, że tworzywo to nie uwalnia zbyt wielu zw. organicznych. Pośród tych tworzyw usieciowany polietylen wykazywał przeciętny wpływ na smak i zapach wody z tym, że PEX-a wykazywał mniejszą emisje substancji organicznych.

W następnym etapie badań dr Dietrich zajmie się wpływem uwalnianych z rur związków chemicznych na zdrowie ludzi pijących wodę przesyłaną rurami z tworzyw sztucznych.

(pj)