Woda elementem architektury

Woda elementem architektury

Dzięki postępowi w technice woda staje się ciekawym elementem wykorzystywanym w architekturze. Staje się ona ciekawym pomysłem na wyróżnienie budynku. Na razie dotyczy to jednak budynków, które mają stanowić reklamę jakiegoś przedsięwzięcia lub pokazać możliwości danego biura architektonicznego.

W poprzednim miesiącu grupa naukowców z Massachusetts Institute of Technology ogłosiła‚ że na Expo 2008 w Saragossie przygotowuje obiekt‚ którego wszystkie ściany i pionowe przegrody będą z wody. Budynek o nazwie „Digital Water Pavilion” ma być interaktywną strukturą zbudowaną z komputerowo sterowanych ścian wodnych reagujących na zbliżającego się człowieka.

Carlo Ratti‚ architekt, członek zespołu pracującego nad stworzeniem pawilonu‚ porównuje go do wielkiej drukarki atramentowej‚ w której zamiast tuszu używana jest woda. Polega to na tym, że komputer steruje zaworami magnetycznymi gęsto umiejscowionymi wzdłuż zawieszonej rury. Odpowiednio przerywając strumienie wody powietrzem, komputer na powierzchni wodnej ściany będzie "wyświetlać" napisy i obrazy. Przerwy w strumieniu wody wytworzą pożądany wzór. Komputer będzie również zamykać dopływ wody w części zaworów‚ tworząc w wodnej ścianie przejście‚ w momencie gdy do pawilonu zbliży się człowiek.

W 2002 roku architekci z firmy Diller & Scofidio pokazali Blur Building na Międzynarodowej Wystawie Expo w Yverdon w Szwajcarii. Pojęcie Blur Building oznacza chmurę nienadającą się do zamieszkania. Materiałem, z jakiego stworzono ten surrealistyczny budynek była oczyszczona woda z jeziora rozpylana pod wysokim ciśnieniem przez 13,5 tys. dysz o średnicy 0,12 mm. Efekt tego był niesamowity – obłok o wymiarach ok. 100x70x24m unosił się 25 metrów nad powierzchnią jeziora Neuch. Wielkość chmury‚ kontrolowana przez komputer‚ zmieniała się w zależności od warunków atmosferycznych.

Woda w architekturze nie jest taką nowością jak można byłoby sądzić. Już od 1929 roku bez lustra wody nie można sobie wyobrazić barcelońskiego pawilonu Miesa van der Rohego‚ jednego z najważniejszych modernistycznych obiektów Europy. Również jeden z najsłynniejszych amerykańskich domów - Fallingwater z 1939 r. -Franka Lloyda Wrighta powstał ponad wodospadem.

Obecnie wodę wykorzystuje w swoich realizacjach japoński architekt minimalista Tadao Ando. Jego kompleks Awaji Yumebutai to rozległe przestrzenie z betonu z płytkimi zbiornikami wody‚ których dno wyłożono żeberkowatymi muszelkami jednego z morskich małży.

Nie trzeba jednak używać wody, aby stworzyć podobne wrażenie jak wspomniane budynki. Nowoczesne podejście do projektowania i użycie odpowiednich materiałów budowlanych pozwalają tworzyć obiekty‚ które nawiązują do obrazów płynącej wody. Już obecnie możemy podziwiać budynki zbudowane w tej konwencji. Przykładem jest oszklony fragment dachu mediolańskiego budynku New Milan Trade Fair, który przypomina wzburzoną rzekę z wodnymi wirami - stworzony według projektu słynnego architekta Massimiliano Fuksasa,. Do olbrzymiego wodnego wiru można porównać nową siedzibę grupy BMW w Monachium.

(pj)