Zakład Uzdatniania Wody Na Grobli: architektura funkcjonalna

Zakład Uzdatniania Wody Na Grobli: architektura funkcjonalna

Zakład Uzdatniania Wody Na Grobli dla miasta Wrocławia zlokalizowany w rozwidleniu rzek Odry i Oławy, to jedna z najważniejszych inwestycji wrocławskiego MPWiK. Autorzy projektu podporządkowując koncepcję rozbudowy kompleksu funkcji użytkowej, zarówno w kwestii architektury, jak i materiałów budowlanych, kierowali się gwarancją długowieczności, wytrzymałości oraz odporności na działanie wilgoci i negatywnych czynników atmosferycznych.

Wartość przedsięwzięcia, współfinansowanego przez Unię Europejską z Funduszu ISPA, wyniosła około 100 mln zł. W ramach zakończonej w 2007 roku rozbudowy obiektu powstały dwa nowoczesne, bezobsługowe budynki: filtrów węglowych i filtrów piaskowych (pośpiesznych).

Autorem projektu zagospodarowania terenu oraz budynku filtrów piaskowych jest wrocławski architekt, Marek Szurlej. Budynek filtrów węglowych zaprojektował Ryszard Sobolewski. Obiekty charakteryzuje wielkość - budynek filtrów piaskowych ma 103,6m długości, 35m szerokości i 13,6m wysokości oraz łączną kubaturę około 65 000m3. Sąsiedni budynek filtrów węglowych, o kubaturze około 55 000 m3, ma zewnętrze wymiary 88,6m x 35,0m x 13,6m. Są to bryły czterokondygnacyjne z jedną kondygnacją podziemną. Budynki stanowią całe zamknięte technologie i są samowystarczalne w zakresie funkcji, jakie mają spełniać. Wewnątrz umieszczono otwarte komory filtrów pośpiesznych oraz zbiorniki czerpalne wody wraz z bogatą technologią. Sercem każdego obiektu jest pompownia umieszczona centralnie z układem zasilania w energię elektryczną w postaci stacji transformatorowych.

Wykorzystanie cegły na elewacji wynika nie tylko z faktu, że jest ona jednym z najtrwalszych znanych materiałów. O wyborze cegły zadecydowała też koncepcja zharmonizowania nowych obiektów z historycznymi, a większość budynków związanych z układem urządzeń wodociągowych we Wrocławiu jest murowana. Należy do nich między innymi Wieża Ciśnień, wzniesiona w 1871 roku, jeden z najbardziej znanych europejskich zabytków architektury przemysłowej. Również zachowane do dziś obiekty kompleksu Na Grobli - wieża projektu Lindleya oraz stara pompownia - były realizowane w technologii murów klinkierowych.

Zakład Uzdatniania Wody Na Grobli to jeden z największych i najnowocześniejszych tego typu obiektów wodociągowych w Polsce. Zaopatruje on w wodę większość mieszkańców, w tym centrum i północny-wschód Wrocławia. Pracuje na bazie wód podziemnych (infiltracyjnych), posiadających lepsze właściwości od wód powierzchniowych. Modernizacja kompleksu wpłynęła na poprawę jakości dostarczanej wody.



(mm)