Kłopoty z wdrożeniem przełomowego wynalazku

Kłopoty z wdrożeniem przełomowego wynalazku

Grupa angielskich naukowców z Newcastle University, której przewodzi Dr Paul Sallis opracowała wydajny filtr wody, który z łatwością może być produkowany przez biedne państwa afrykańskie. Niestety brak zainteresowania ze strony agencji rządowych i unijnych nie pozwala na szersze zastosowanie filtru.

Filtr ten zbudowany jest z gliny oraz odpadów pochodzących z produkcji ryżu, które są wypalane w temp. 700 – 1000 °C. Podczas wypalania rozkładają się substancje organiczne odpadów ryżowych tworząc m. in. dwutlenek węgla, który powoduje powstawanie struktury porowatej. Porowata struktura filtru pozwala na zatrzymywanie bakterii oraz wirusów, przepuszczając przy tym wodę. Przeprowadzone testy wykazały, że filtr jest w stanie zatrzymać 99,99 procent patogenów, jest to skuteczność porównywalna z filtrami zawierającymi biocydy oparte na związkach srebra.

Dużą zaletą nowego filtru jest dostępność materiałów służących do jego budowy (glina, odpady zbóż) oraz prosta technologia wykonania, dzięki której po dwugodzinnym przeszkoleniu każdy garncarz może wykonać taki filtr. Zawód garncarza jest jednym z najstarszych zawodów na świecie, funkcjonuje jeszcze w wielu afrykańskich wioskach.

W celu rozpowszechnienia wynalazku na świecie konieczne są dotacje ze strony agencji rządowych. Kłopot jest w tym, że dotacje mogłyby być przeznaczone na gotowy produkt, lub technologię, dzięki której lokalne społeczności mogłyby zarobić. W tym przypadku trudno jednak udowodnić, że lokalne społeczności mogłyby zarobić na takich filtrach, gdyż celem wynalazców była edukacja oraz umożliwienie lokalnej ludności szerszego dostępu do czystej wody za pomocą nowej technologii.

(pj)