Zanurzone bioreaktory membranowe w procesach uzdatniania wody

Zanurzone bioreaktory membranowe w procesach uzdatniania wody

Ceniony i szeroko stosowany proces obróbki ścieków przy użyciu zanurzonych membranowych bioreaktorów bazuje na elementach membrany z wydrążonych, rurowych włókien. Moduły te z powodzeniem używane są do oczyszczania ścieków komunalnych, pochodzących z browarnictwa, przemysłu tekstylnego, spożywczego i chemicznego. Zastosowanie modułów membranowych pozwala na oszczędność wody oraz energii.

Firma Koch Membrane Systems Inc.- producent membranowych systemów filtracji, wprowadziła na rynek nową generację zanurzonych membranowych bioreaktorów MBR. Innowację stanowi wprowadzenie systemu napowietrzania PURON, który pozwala na prowadzenie procesu filtracji przy dużych przepływach, zużywając przy tym o 50 % mniej energii. Podstawową cechą budowy systemu napowietrzania jest dysza powietrzna, centralnie umieszczona w elemencie membrany. Na element membrany składa się cylindrycznie ułożona wiązka włókien. Jeden z końców włókien jest unieruchomiony. Włókna te mają średnicę 2 mm, a ich pory zatrzymają składniki ścieku o średnicy większej od 1 µm. Woda wpływa do wnętrza włókna, zanieczyszczenia osadzają się na zewnątrz włókna (przypomina to swoją zasadą działanie filtru do kawy). Dla poprawy właściwości mechanicznych włókien, buduje się je na osnowie. W regularnych odstępach czasu powietrze jest wtłaczane do środka elementu, pęcherzyki powietrza unoszą ze sobą zanieczyszczenia osadzone na zewnątrz włókien oraz powodują ich wstrząsanie, co dodatkowo potęguje efekt oczyszczenia włókien. Dzięki temu rozwiązaniu, ścieki mogą być oczyszczone nawet ze szlamów, włókien, włosów. Poszczególne elementy filtrujące połączone są ze sobą w rzędy, w których osobnymi kanałami płynie powietrze oraz filtrat. Poprzez łączenie kilku rzędów elementów, otrzymuje się moduły, co pozwala na zwiększenie wydajności całej instalacji.

Prezentowany system pozwala na prawie całkowitą eliminację zawartości cząstek stałych w oczyszczonej w wodzie (w porównaniu z 15 mg/l w konwencjonalnym procesie oczyszczania). Chemiczne zapotrzebowanie na tlen spada z 40-50 do 30 mg/l, całkowita zawartość fosforu maleje do 0,3 mg/l.